Miesiąc: grudzień 2020

Irenka

Napisać coś prozą – rzecz zbyt banalna,
Napisać wierszem – sprawa genialna.
Dobra by była także piosenka,
a wyszła ballada. Jej tytuł: „Irenka”.

Wielu z Was jeszcze na świecie nie było,
Kiedy to wszystko się wydarzyło,
Lecz ja już byłam i to pamiętam,
W sekretariacie była Pani Irenka.

Pan Perz Ją przyjął w szkole na etat,
Gdyż stwierdził, że ten Skarb jest tego wart.
Zabiegał o nią, przed Heniem klękał,
No i zaczęła pracę Irenka.

Potem, gdy dzieci dwoje powiła,
To z nimi w domu przez 6 lat była.
Choroba przyszła, niejedna udręka,
Lecz nie poddała się im Irenka.

Wnet pani Zegar ją poprosiła,
By znowu do naszej szkoły wróciła.
Widocznie dobra to była zachęta,
Bo powróciła Pani Irenka.

W sekretariacie pracy niemało,
Ale tu każdy przybyć mógł śmiało.
Od progu miła i uśmiechnięta
Witała każdego Pani Irenka.

Coś wydrukować, przepisać, skserować?
Coś przyciąć, wysłać, czy przefaksować?
Nauczyciele, chłopcy, dziewczęta –
Wszystkim pomogła Pani Irenka.

Wakacje lubi spędzać nad morzem!
Paznokcie co miesiąc w innym kolorze,
Złoty zegarek, modna sukienka –
Oto jest nasza Pani Irenka.

Szkoła się bardzo przez lata zmieniła
I dyrektorów siedmiu przeżyła,
A jak jej filar, jak w baśni puenta,
Była tu zawsze Pani Irenka.

Dziś dzień nam nastał niezbyt wesoły,
Bo czas pożegnać Legendę tej szkoły.
Lecz każdy na zawsze to zapamięta –
W sekretariacie była Irenka!

Życzymy Pani zdrowia, radości,
Emerytury w ciągłej aktywności.
Za wszelkie dobro, za uśmiech, za serce
Dziś dziękujemy Pani Irence.

Szkoła jest taka, jak tort z warstwami,
Różne są kremy pomiędzy nami,
A na tym torcie niczym Wisienka –
Niezapomniana Pani Irenka!

Szczaniec, grudzień 2020 r.

Drogie Koleżanki i Koledzy!

Pracę w oświacie w Szkole Podstawowej w Szczańcu rozpoczęłam
w dniu 1 września 1977 roku. Pierwszą umowę podpisał ze mną
śp. Franciszek Perz. Po małej przerwie, która trwała od 14 sierpnia 1982
do 31 sierpnia 1988 roku, za namową pani Marii Zegar – ówczesnej
dyrektor szkoły – ponownie wróciłam do szkoły.
W tym czasie pracowałam z różnymi wspaniałymi dyrektorami-
najpierw z panem Franciszkiem Perzem, a później z panią Marią Zegar, panem Ryszardem Walkowiakiem, panią Beatą Amrogowicz,
panią Elżbietą Kurowską- Hoły, panem Jenem Greczycho,
panią Katarzyną Pisarowską- Mielnik, panią Anną Marciniak,
panią Anną Białasik, a teraz przez krótki czas z panem Jackiem Melnykiem. Wszystkim bardzo serdecznie dziękuję!
Szkoła była dla mnie drugim domem. Starałam się być pomocną dłonią
dla wszystkich. Dziękuję za wspólnie spędzone chwile – te dobre i złe,
za współpracę, za to, że wytrzymaliście ze mną tyle lat.
Dziękuję za wszelkie dobro i pomoc pracownikom Urzędu Gminy-
pani Małgorzacie Chrabańskiej, pani Marlenie Derda,
pani Małgorzacie Bartkowiak.
Wiem, że emerytura to nowy rozdział życia.
Życzę wszystkim tyle zdrowia i sił, abyście mogli dotrwać do tego samego wieku, co ja, czyli co najmniej tych 37 lat pracy, a doliczając 8 lat nauki
w tej szkole, to 45 lat w tych murach.
Jeszcze raz dziękuję wszystkim i zapewniam, że każdego z Was będę miło wspominać. Będzie mi Was brakowało!

 

Przed świętami Bożego Narodzenia w szkole odbyła się niecodzienna uroczystość – pożegnanie naszej pani Irenki, która z dniem
31 grudnia 2020 roku odchodzi na zasłużoną emeryturę.
Pani Irena Tobys rozpoczęła pracę w sekretariacie szczanieckiej szkoły
1 września 1977 r. Po 5 latach pełnienia obowiązków sekretarki choroba zmusiła ją do pójścia na zwolnienie lekarskie, a później na rentę chorobową. Do obowiązków wróciła po sześciu latach i od 1988 pracowała nieprzerwanie do 2020 roku. Łatwo obliczyć, że pani Irena przepracowała w szkolnym sekretariacie łącznie 37 lat.
Ze względu na panującą pandemię uroczystość miała skromny charakter, ale musieliśmy się spotkać, bo nikt z nas nie pozwoliłby
na to, żeby panią Irenkę wypuścić z murów szkoły bez pożegnania.
Najpierw były podziękowania i życzenia, a po nich mała
„część artystyczna”, podczas której odczytana została ułożona
na tę okoliczność ballada pt. „Irenka”. Następnie głos zabrała
bohaterka dnia, która wygłosiła swoje pożegnalne przemówienie. Później był czas na wspomnienia oraz miłe rozmowy przy kawie
i cieście.

Pani Irenko! Zawsze będziemy Panią serdecznie wspominać!

Ballada o Pani Irenie w linku:
IRENKA -ballada