Dziś, 25 września 2023 r. pożegnaliśmy naszą Koleżankę, Krystynę Piątek, która przez wiele lat pełniła funkcję pedagoga w szczanieckiej szkole.
Podczas ceremonii pogrzebowej wygłoszona została mowa pożegnalna, która oddaje wszystko to, co kryje się w naszych sercach:
„Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest;
nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi”.
Droga Koleżanko Krystyno! Kochana Krysiu!
Nie można znaleźć lepszych słów na podsumowanie Twojego życia niż te, które niegdyś wypowiedział nasz rodak – Karol Wojtyła, papież,
a obecnie św. Jan Paweł II.
Nie dążyłaś do tego by mieć, lecz do tego, by być. I to „być” swoimi czynami zapisałaś wielką literą B.
W to piękne, wrześniowe popołudnie stajemy tak licznie zgromadzeni
w Twojej rodzinnej miejscowości, by podziękować Ci za Twoje życie.
Będziemy Cię pamiętać, jako osobę, dla której najważniejszy był drugi człowiek.
Byłaś nauczycielką z powołania. W swojej pracy, zarówno w przedszkolu,
w którym rozpoczynałaś swoją karierę zawodową, jak i w szkole,
z której pamięta Cię większość tu obecnych, na pierwszym miejscu stawiałaś ucznia i jego problemy. Potrafiłaś każdego wysłuchać i nigdy
nie odmawiałaś pomocy. Swoich wychowanków traktowałaś jak członków rodziny. Spędzałaś z nimi bardzo dużo czasu, organizując wycieczki,
biwaki i przyjęcia urodzinowe. W pracy cechował Cię profesjonalizm.
Nie był Ci obojętny także los ludzi starszych, dlatego w Twojej głowie zrodził się pomysł zorganizowania wigilii dla osób samotnych z gminy Szczaniec. Cykl tych pięknych spotkań został przerwany przez pandemię,
a po powrocie do normalności nie dane Ci było kontynuować rozpoczętego dzieła. Ale iluż seniorów uszczęśliwiłaś… Sprawiłaś, że mogli przeżyć wigilię w gronie sympatycznych, życzliwych osób.
Będąc na emeryturze, nie przesiadywałaś w wygodnym fotelu,
ale oddawałaś się pracy w Klubie Seniora, organizując ciekawe zajęcia
i inspirując swoich podopiecznych do podejmowania wyzwań.
Zawsze byłaś uśmiechnięta, promienna i radosna. Wszystkich nas zarażałaś swoim optymizmem. Potrafiłaś cieszyć się każdą chwilą.
Wiodłaś aktywny tryb życia. Lubiłaś obejrzeć dobrą sztukę teatralną, chętnie czytałaś książki i podróżowałaś (zawsze w gronie przyjaciół). Mawiałaś, że podróże kształcą… ludzi wykształconych.
Choć byłaś kolorowym ptakiem, ceniącym sobie wolność, relacje z drugim człowiekiem były dla Ciebie bardzo ważne. Byłaś kulturalna i uprzejma
w stosunku do koleżanek i kolegów z pracy, rodziców oraz uczniów.
Twoja elegancja i szyk zdumiewały. Zawsze dyskretnie, ale bardzo
staranie umalowana, odpowiednio do sytuacji uczesana i elegancko ubrana.
Byłaś Kobietą o wielkim sercu. To z Twojej inicjatywy w naszej szkole powstał Klub Wolontariuszy „MocnoPomocni”, w którym uczniowie nasiąkali empatią i życzliwością. Uczyli się dobroczynności.
Gdy dowiedzieliśmy się, że odeszłaś, wielu z nas mówiło, że czuje pustkę
w sercu.
Ale z czasem przyszła myśl, że dobrzy ludzie nie odchodzą
i Ty także już na zawsze będziesz żyć w naszej pamięci.
Wierzymy, że kiedyś się spotkamy.
Dyrektor, Nauczyciele i Pracownicy
Szkoły Podstawowej im. Emilii Sczanieckiejw Szczańcu