Galerie

Przekroczenie progu dużej szkoły dla małego dziecka wcale nie jest łatwe. Wiele korytarzy , pomieszczeń lekcyjnych, mnóstwo mało znanych lub w ogóle nie znanych twarzy. Jak odnaleźć się gąszczu tylu informacji ? Jak nabrać zaufania do nowego miejsca i poczuć się w nim dobrze? Dla pierwszoklasisty to dość duże wyzwanie. Dlatego pedagog szkolny Krystyna Piątek zaprosiła dzieci z klasy I na zajęcia integracyjne. Celem ich było przede wszystkim nabycie pewności siebie i poczucia bezpieczeństwa w nowym otoczeniu Podczas zajęcia wykorzystana była metoda ruchu rozwijającego Weroniki Scherborne, która ma na celu uświadomienie dzieciom przestrzeni i działania w niej a także dzielenie tej przestrzeni z innymi ludźmi
i nawiązania z nimi bliższego kontaktu.
Zabawa była przednia. Pierwszoklasisci chętnie podejmowały zadania i świetnie się przy nich bawiły. Zajecie zakończyło się podsumowaniem, w którym dzieci wypowiadały się na temat odczuć jakie im towarzyszyły podczas tego spotkania.

Krystyna Piątek – pedagog szkolny

Pod koniec listopada uczniowie klasy VI wybrali się na wycieczkę do Kina do Poznania. Pogoda w tym dniu była piękna. Spacerem udaliśmy się do Starego Browaru
po drodze podziwialiśmy uroki jesieni. Następnie udaliśmy się na seans, który wprawił nas w iście świąteczny nastrój:) pełni wrażeń i bogaci w wspomnienia pożegnaliśmy Poznań i pociągiem udaliśmy się do domu

„Gdy noc zapadnie 6 grudnia, to wokół wszędzie robi się cudnie.
Święty po cichu podarki kryje…
I nigdy nie wątp – On zawsze w kochających sercach żyje”.

Święty Mikołaj – wspominamy go 6 grudnia. Podanie głosi, że był wymodlonym dzieckiem bardzo bogatych rodziców. Po ich śmierci, jako gorliwy kapłan rozdawał majątek ubogim i potrzebującym. Pomagał dyskretnie i nie oczekiwał wdzięczności. Wręcz się przed nią wzbraniał! Piękne, prawda?

Wszystkie dzieci z klas I-III, od samego rana, wyczekiwały niecodziennego gościa, chociaż nikt nie był pewien do końca, czy przybędzie. A, że były grzeczne, to … Nagle rozległ się głos dzwoneczków. I w drzwiach ukazała się postać Świętego Mikołaja. W czerwonym ubraniu, z długą, białą brodą. Mikołaj witał się ze wszystkimi serdecznie i pytał, czy dzieci są grzeczne. Zgodnym chórem wszyscy odpowiadali, że tak! Z ciekawością i wielkim zainteresowaniem spoglądali na św. Mikołaja. Kiedy nadszedł czas rozdawania prezentów serduszka zaczynały mocniej bić, a na twarzach pojawiały się rumieńce. Bo to było wielkie przeżycie! Na zakończenie śpiewali piosenki i kolędy, bo przecież św. Mikołaj lubi, kiedy dzieci są wesołe i szczęśliwe.

Nadszedł czas pożegnania. Wszyscy podziękowali Mikołajowi za piękne prezenty i zaprosili za rok. I odszedł dobry Święty Mikołaj. Pozostały tylko miłe wspomnienia i nadzieja, że za rok znów się spotkamy.

                                                                                                          Krystyna Walkowiak

 

 

 

1 grudnia 2017 r gościliśmy w szkole, popperów: Adama Bobika oraz Kamila Sfinks Szpejenkowskiego – finalistę programu „Got To Dance – Tylko taniec”.

Popping jest tańcem ulicznym, który powstał w społeczności afro-amerykańskiej na przełomie lat 60 i 70 XX wieku w Fresno (USA) i zaliczany jest do tańca hip-pop. Popperzy pokazali tańce polegające na szybkim spinaniu i rozluźnianiu mięśni w rytm muzyki, w połączeniu z różnymi pozami i ruchami. Młodzież miała okazję wykonać taniec razem z bohaterami spotkania. Nieźle też radziła sobie z odpowiedziami na pytania dotyczącymi poppingu, co oznacza, że ten niezwykły „sport” nie jest im obcy. Adam i Kamil podzielili się swoimi zainteresowani związanymi z tańcem oraz celem, jaki sobie między innymi założyli i powiedzieli tak:

„Chcemy pokazać, szczególnie tym osobom, które dużo czasu spędzają przed komputerem, że wychodząc z domu na trening można czuć się dużo lepiej, zdrowiej i naprawdę w pełni się spełniać. Marzymy, aby zaszczepić w dzieciach i młodzieży inny, czynny i przyjemny sposób spędzania czasu wolnego”. 

I chyba nas przekonali. Ich występ wszystkich po prostu „oczarował”, sprawił wielkie wrażenie i wzbudził zachwyt. Ważne, abyśmy zrozumieli słowa Paulo Coelho, który powiedział, że:

„Podczas każdego tańca, któremu oddajemy się z radością,
umysł traci swoją zdolność kontroli, a ciałem zaczyna kierować serce.”

                                                                                                   Krystyna Walkowiak

„Andrzejki” to niezwykły dzień, pełen wróżb i dobrej zabawy obchodzony w noc z 29 na 30 listopada. Według dawnych wierzeń ta noc miała magiczną moc, uchylającą wrota do nieznanej przyszłości. I mimo, że jest to tylko zabawa, to jednak samo święto zakorzeniło się na stałe w kulturze europejskich krajów, a także w Polsce.

29 listopada w naszej szkole zapanowała magiczna atmosfera. To świętowanie „Andrzejek” wprowadziło wszystkich w ten niezwykły nastrój, pełen magii i radosnych zabaw. Uczniowie, kultywując tradycje związane z wigilią św. Andrzeja, losowali wróżby. Mieli okazję poznać swoją przyszłość, która wielu z nich zaskoczyła miło i wesoło. Jednak na twarzach niektórych uczniów malowało się wielkie zdumienie, co mogło świadczyć, że przyszłość przyniesie im coś wyjątkowego. Zabawę uświetniły przeboje disco polo oraz muzyki współczesnej. Uczniowie wraz ze swoimi wychowawcami tańczyli i bawili się wspólnie przy dźwiękach skocznej muzyki.

To była wspaniała zabawa. Dobre nastroje towarzyszyły w drodze do domu, a „optymizm” podpowiadał, że może spełni się to, co przyniosły wróżby tego magicznego wieczoru. Dziękujemy organizatorom za świetną zabawę.

„Andrzeju, Andrzeju, prosimy dziś Ciebie,
pozwól nam zobaczyć, co pisane w niebie.”

                                                                                Krystyna Walkowiak